شعر ، ارکستر پرهیجانی است که آواز طبیعت و بشر و حوادث را به هم آمیخته است
شعر ، حافظه آینده است
شعر راستین ، انکار بیداد است
شعر ، پویشی جاودانه در جستجوی حقیقت است
هر که شعر را با حقیقت و حکمت آشتی دهد ، شاعر حقیقی است
کسی که شعر می گوید ، از لبان زهر آلود زندگی ، عسل به دست می آورد
شعر ، قسمتی از دانش بشری است
شعر وقتی که از آهنگها دور می شود ، می خشکد